ԱՄՆ-ի հատուկ դեսպանորդ Սթիվ ՈՒիտկոֆը թույլատրելի է համարել Աբրահամի համաձայնագրերի ընդլայնումը, նշելով, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը կարող են միանալ դրանց ապագայում։ «Մենք կարծում ենք, որ շատ, շատ մոտ ենք այդ երկրներում հակամարտությունների վերջնական լուծմանը։ Ես կարծում եմ, որ երկուսն էլ կարող են ցանկանալ միանալ Աբրահամի համաձայնագրերին»,- ասել է Ուիտկոֆը։ ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցչի խոսքով՝ սա շատ կարևոր նախաձեռնություն է երկրի նախագահ Դոնալդ Թրամփի համար, և նա հավատում է դրան։               
 

Ալֆան և օ­մե­գան

Ալֆան և օ­մե­գան
28.02.2020 | 12:06
Մի քիչ շեղ­վեմ: Տրա­մադ­րու­թյունս, որ տե­ղը ե­ղավ, էս գի­շեր լայվ եմ մտ­նե­լու ու սա­ղի պոր­տը տե­ղը դնեմ: Ակ­նար­կել եմ, որ է­սօր­վա խոր­հր­դակ­ցու­թյան կո­ֆեբ­ռեյ­քին խաշ տան, ի­րենք չեն ֆայ­մում, բայց, չթաքց­նեմ, սիրտս տա­վա­րի քյալ­լա էլ է ու­զում: Դրա վրա յոթ­նա­համ միս կա: Մեր կող­մե­րում մի օ­բյեկ­տի տեղ գի­տեմ, որ ան­տա­ռում բրա­խած խո­զի խո­րո­ված են տա­լիս՝ մատ­ներդ հե­տը կու­տես, բա մեր ծմակ­նե­րի տան­ձի ու հյու­նի ա­րա­ղը: Բա մար­զե­րի հա­մա­հա­վա­սա­րա­չափ զար­գաց­ման ծրա­գի­րը ո՞նց եք պատ­կե­րաց­նում, ե­թե ոչ ար­տագ­նա մի­ջո­ցա­ռում­նե­րով, շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի­նե­րի հետ շփում­նե­րով, նրանց դարդ ու ցա­վին դար­ման ա­նե­լով: Հը՞… Ի­րի­կունն էլ էն ջեբ­կիր դի­ջե­յի հետ բու­կի-բու­կի կա­նենք ու տնա­կան գի­նով կտժ­ժանք: Շա՜տ բիջ գյա­դա է, ժա­մա­նա­կին վա­յեն­նոգ­րու­զինս­կի տրա­սի բեն­զի­նի կա­լոն­կե­քում մատ­նոց էր ֆռ­ռաց­նում: Ես քո ա­ֆե­րիստ, ժու­լիկ… Դրա հա­մար եմ յու­ղոտ պաշ­տոն տվել: Դրա հնա­րամ­տու­թյու­նը պետք է կա­րո­ղա­նանք ճիշտ օգ­տա­գոր­ծել ի շահ մեր հե­ղա­փո­խու­թյան: Իմ նկատ­մամբ դրա պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րը չա­փից ա­վե­լի են: Ա­սենք, ո՞ր մե­կին լա­վու­թյուն չեմ ա­րել: Կա­րող են՝ թող տա­կից դուրս գան: Հի­շե­ցի հին գա­ղա­փա­րա­կից ըն­կեր­նե­րիս ու հա­մա­խոհ­նե­րիս, մյուն­խե­նյան գա­րեջ­րա­տու­նը… Ճիշտ որ, հին ըն­կեր­նե­րը չեն դա­վա­ճա­նում: Ափ­սոս, նրան­ցից ոչ մե­կը չկա, մե­նակ ես եմ պահ­պան­վել, նրանք պատ­մու­թյան փո­շու տակ են, իսկ ես սա­վառ­նում եմ մու­սա­յա­կան պե­գա­սի վրա՝ պահ­պան­վում եմ պե­տու­թյան և իմ ժո­ղովր­դի կող­մից։ Չէ՛, կազ­մա­կեր­պե­լու եմ հա­մա­խոհ­նե­րիս պայ­ծառ հի­շա­տա­կին նվիր­ված գա­րեջ­րի մեծ փա­ռա­տոն, որ ան­նա­խա­դեպ ու ան­գե­րա­զան­ցե­լի լի­նի, որ նոր էջ բա­ցի հա­մաշ­խար­հա­յին գա­րեջ­րա­գոր­ծու­թյան պատ­մու­թյան մա­տյա­նում ու ա­ռա­ջին գրա­ռումն էլ խոս­տա­նում եմ ինքս ան­ձամբ ա­նել՝ եր­կու հարևան ժո­ղո­վուրդ­նե­րի բա­րե­կա­մու­թյու­նը խոր­հր­դան­շող էն ա­դա­ման­դա­կուռ գր­չով, որ ա­սու­լի­սի ժա­մա­նակ նվեր ստա­ցա մի զար­մա­նա­լիո­րեն քա­ղա­քա­կիրթ ու հա­մար­ձակ լրագ­րո­ղից, ու ստո­րագ­րե­լու եմ հայ­րե­նա­կան հան­քար­դյու­նա­բե­րու­թյան շնոր­հած ոս­կե­ծոր մե­լա­նով:
Դիըր ֆրենդզ էնդ քոլ­լեգզ, մայ ֆա­մի­լի իզ մայ օ­ջախ (Հար­գե­լի ըն­կեր­ներ և գոր­ծըն­կեր­ներ, իմ ըն­տա­նի­քը իմ օ­ջախն է): Մեր տու­նը ձեր տունն է: Մեր օ­ջա­խը՝ ձերն է: Իմ ըն­տա­նի­քը մեր ժո­ղո­վուրդն է: Մենք ժո­ղովր­դի մեջ ար­դեն պետք է կոտ­րած ու ջար­դուփ­շուր ա­րած լի­նեինք բո­լոր ան­միտ ու չար­դա­րաց­ված, այս­պես կոչ­ված, ա­վան­դա­կան կարծ­րա­տի­պե­րը, բայց դի­մադ­րո­ղա­կա­նու­թյու­նը հաղ­թա­հա­րել դուք չեք կա­րո­ղա­նում: Ա­րա, հաս­կա­ցեք, ազ­գա­յին ար­ժե­հա­մա­կարգ, ա­վան­դույթ­ներ, մայ­րե­նի ու հայ­րե­նի, պա­պե­նի ու հոր­քու­րե­նի և այլն, էդ տոհ­մա­ցե­ղա­յին քա­ռա­կու­սի մտա­ծո­ղու­թյու­նից հե­տամ­նա­ցու­թյան մգ­լա­հոտ է փչում: Նախ՝ ձեր դա­տարկ ու­ղեղ­նե­րը մտց­րեք հե­ղա­փո­խու­թյու­նը, հե­տո տա­րա­ծեք հա­սա­րա­կու­թյան մեջ՝ կու­զեք նար­կոշ­նե­րի ու տրանս­գեն­դեր­նե­րի, կու­զեք պոռ­նիկ­նե­րի ու ղու­մար­բազ­նե­րի, ում մի­ջո­ցով կու­զեք: Պետք ե­ղավ՝ հաս­տա­կող ընդ­դի­մա­դիր­նե­րի գլուխ­նե­րը փշ­րեք: Ես տեր եմ: Մենք ենք տե­րը մեր երկ­րի: Մենք ու­նենք մեր ժո­ղովր­դի ան­վե­րա­պահ քվեն, ու քա­նի դեռ դրա ե­րաշ­խի­քա­յին ժամ­կե­տը չի սպառ­վել, պար­տա­վոր ենք թե­կուզ դան­դաղ, բայց շտա­պել: Հա­մե­նայն դեպս, իմ պա­ռավ յա­րը լավն է, լա՜վ… Է՜խ, Սո­ֆուշ­կա, Սո­ֆիա Պավ­լով­նա, ու՞ր ես հի­մա… Հի­մա տե­սեք, թե խոսքս ուր է գնում քաջ որս­կա­նի գյուլ­լի պես և դա ոնց է լի­նում:
Ես հի­մա հայ­տա­րա­րու­թյուն եմ տա­լիս հան­ցա­գոր­ծու­թյան մա­սին առ այն, որ հիմք ըն­դու­նե­լով մ.թ.ա. Վա­չա­գան Բա­րե­պաշ­տի սահ­մա­նադ­րու­թյան և Մխի­թա­րյան Գո­շի քրեա­կան դա­տաս­տա­նագր­քի հա­մա­պա­տաս­խան հոդ­ված­նե­րը, հեն­վե­լով Ֆրան­սիա­կան հե­ղա­փո­խու­թյան ժա­մա­նակ հն­չած ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան մի շարք կո­չե­րի և ե­լույթ­նե­րի սղագ­րու­թյան վրա, տա­րեթ­վե­րը կարևոր չեն, վկա­նե­րը նույն­պես, քան­զի նրանց գե­րեզ­ման­նե­րին յոթ ան­գամ յոթ, գու­մա­րած ու բազ­մա­պատ­կած ձեր աշ­խա­տա­վար­ձին հա­վե­լյալ ա­նաշ­խատ ե­կամ­տի ու պարգևավ­ճար­նե­րի չա­փով յոն­ջա է ա­ճել, բայց պահ­պան­վել են շատ վկա­յագ­րեր և վի­մա­գիր ար­ձա­նագ­րու­թյուն­ներ, նաև հի­շա­տա­կու­թյուն­ներ հարևան երկ­րի մա­տե­նա­գիր­նե­րի եր­կե­րում, ո­րոն­ցից մե­կը վեր­ջերս տպագ­րեց մեր բա­րե­կիրթ ու քա­ղա­քա­կիրթ հարևա­նի «Ա­զին­ֆո» կայ­քը, հղում կա­տա­րե­լով նույն սկզբ­նաղ­բյու­րին, ըստ ո­րի 17-րդ դա­րի մեջ­տեղ­նե­րին Մարս մո­լո­րա­կի վրա վայ­րէջք կա­տա­րած ա­ռա­ջին տիե­զե­րա­նա­վի ղե­կին նս­տած է ե­ղել աստ­ղա­ֆի­զի­կա­կան գի­տու­թյուն­նե­րի ա­կա­դե­միա­յի իս­կա­կան ան­դամ մի ե­նի­չե­րի, ո­րը տե­ղում հայտ­նա­բե­րել է մեր երկ­րում կո­ռուպ­ցիոն մեծ սկան­դա­լի հետ կապ­վող քրեա­կան գոր­ծի հա­տոր­ներ և այլն: Այ­սու, հայ­տա­րա­րում եմ, կեղծ տե­ղե­կատ­վու­թյան տա­րած­ման մա­սին, ո­րը նաև որ­պես ֆեյք, սփռ­ված է հա­մաշ­խար­հա­յին գրա­վոր, բա­նա­վոր և թվան­շա­նա­յին մա­մու­լի է­ջե­րում, որ Հա­մաշ­խար­հա­յին բան­կի, Եվ­րո­պա­կան հե­ղի­նա­կա­վոր դա­տա­րա­նի և օ­րըս­տօ­րե հե­ղի­նա­կազ­րկ­վող ՄԱԿ-ի, Եվ­րա­խոր­հր­դի և մի­ջազ­գա­յին այլ հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րի աչ­քի ա­ռաջ տե­ղի է ու­նե­նում կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ մեր սան­ձա­զեր­ծած ա­նո­ղոք պայ­քա­րի նեն­գա­փո­խում և առ­կա է ճչա­ցող ար­հա­մար­հա­կան վե­րա­բեր­մունք: Մի­ջազ­գա­յին խա­ղաղ-ա­րար-ա­պահ-ա­սեր­նե­րի ու­շադ­րու­թյունն եմ հրա­վի­րում այն ան­վի­ճե­լի փաս­տի վրա, որ քա­ղա­քա­ցիա­կան հա­սա­րա­կու­թյան կա­ռուց­ման ճա­նա­պար­հին ի հայտ են գա­լիս խո­չըն­դոտ­ներ, ո­րոնք հա­րու­ցում են ան­կախ դի­տորդ­նե­րը և կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ պայ­քա­րի հանձ­նա­ժո­ղո­վը, որ­տեղ ընդգրկված են կո­ռուպ­ցիա­յով շա­հագր­գիռ նախ­կին բո­լոր կոա­լի­ցիոն ու­ժե­րը, և ի­րենց հան­ցա­վոր գոր­ծու­նեու­թյու­նը քո­ղար­կում են մանր-մունր ձկ­նիկ­ներ որ­սա­լով, իսկ խո­շոր­նե­րը, ո­րոնց գլ­խից բռ­նե­լու կեղծ կո­չեր ու հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ էր ա­նում ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կով տխ­րահռ­չակ, միա­հե­ծան գո­ռոզ մի ցար, որ ան­մահ էր ի­րեն կար­ծում, իսկ ես բե­րե­ցի նրա մա­հը, երբ նիր­հում էր ամ­րո­ցում, ի­րա­կա­նում շա­րու­նա­կում են կո­ղոպ­տել ու անձ­նա­կան շա­հա­դի­տա­կան նպա­տակ­նե­րով մս­խել իմ անձ­նա­կան վե­րահս­կո­ղու­թյան տակ վերց­ված հա­մա­մարդ­կա­յին ար­ժեք­նե­րը, նաև պե­տա­կան բյու­ջեն, հարկ ե­ղած դեպ­քում ներ­կա­յաց­նում կեղծ վի­ճա­կագ­րա­կան տվյալ­ներ, առ այն, որ տեղ-տեղ վե­րաց­վել է կո­ռուպ­ցիան, մինչ­դեռ այն շա­րու­նա­կում է զար­գա­նալ նոր թա­փով, ըն­դու­նե­լով ա­վե­լի մեծ չա­փեր, կի­րա­ռե­լով նո­րա­գույն տեխ­նո­լո­գիա­նե­րի ըն­ձե­ռած անս­պառ հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը, եր­բեմն նաև օ­րեն­քի ու­ժով պաշ­տո­նա­կա­նաց­նե­լով թա­լա­նը: Ես ար­դեն իսկ ա­մե­նա­բարձր ամ­բիոն­նե­րից հայ­տա­րա­րել եմ, որ մեր երկ­րում իս­պառ վե­րաց­ված է կո­ռուպ­ցիան: Ել­նե­լով ի­րա­վի­ճա­կի այս փո­փո­խու­թյու­նից, ԱԱԾ-ն, ոս­տի­կա­նու­թյու­նը, ՀՔԾ-ն և հա­մա­պա­տաս­խան քնն­չա­կան-հե­տա­խու­զա­կան մար­մին­նե­րը պար­տա­վոր են խու­զար­կու­թյուն­ներ անց­կաց­նել հան­րա­պե­տու­թյան բո­լոր տնե­րում ու բնա­կա­րան­նե­րում, վի­քինգ կի­րա­ռել յու­րա­քան­չյու­րի նկատ­մամբ, ան­կախ այն բա­նից, մե­ղա­վոր է, կաս­կա­ծյալ թե շար­քա­յին ան­մեղ քա­ղա­քա­ցի, կան­խար­գե­լել հնա­րա­վոր բռն­կում­նե­րի հա­վա­նա­կան բո­լոր օ­ջախ­նե­րը: Օ­րեն­քի ա­ռաջ հա­վա­սար են բո­լո­րը: Մենք օ­րեն­քի գե­րա­կա­յու­թյան եր­կիր ենք կա­ռու­ցում, և այդ ճա­նա­պար­հին նպա­տակն ար­դա­րաց­նում է ա­մե­նա­ծայ­րա­հեղ մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի անց­կա­ցու­մը, մի­ջոց­նե­րի կի­րա­ռու­մը, նույ­նիսկ գաղտ­նալ­սում­նե­րը, մատ­նու­թյուն­նե­րը, կեղծ վկա­յու­թյուն­նե­րը: Պետք է ման­րակր­կիտ ու­սում­նա­սիր­վեն գույ­քի և դրա­մա­կան մի­ջոց­նե­րի մա­սին բո­լոր հայ­տա­րա­րագ­րե­րը, նույ­նիսկ պա­պե­րից մնա­ցած ժա­ռան­գու­թյան մա­սին տվյալ­նե­րը հա­մե­մատ­վեն տե­ղի ծխա­մա­տյան­նե­րի, սո­ցիա­լա­կան հար­ցում­նե­րի ամ­փո­փագ­րե­րի հետ, վեր­լու­ծու­թյան են­թարկ­վեն տե­ղի և օ­տար հի­շա­տա­կա­րան­նե­րը, ժայ­ռա­պատ­կեր­նե­րը և այլն՝ այդ ա­մե­նը հա­նուն մեր ժո­ղովր­դի բա­րօ­րու­թյան և բա­րե­կե­ցու­թյան… Մեկ րո­պե, նե­րե­ցեք, բջ­ջա­յինս է:
- Ա­յո, շե՛ֆ: Գի­տեմ, որ գաղտ­նալ­սում եք: Նաև գաղտ­նա­դի­տու՞մ եք: Հրա­շա­լի է: Ախ, լա՞յվ եմ մտել: Դե, սո­վո­րու­թյան հա­մա­ձայն, ա­մեն բան թա­փան­ցիկ է ար­վում, հա­նուն ժո­ղովր­դի: Ի՞նչ գորշ գայ­լեր: Ա­ռա­ջին ան­գամ եմ լսում: Շնոր­հա­կա­լու­թյուն: Կաշ­խա­տեմ: Չեմ հիաս­թա­փեց­նի: Ցտե­սու­թյուն:
Շե­ֆը փնթփն­թան է դար­ձել, բայց դաբ­րո տվեց իմ գոր­ծու­նեու­թյա­նը, ող­ջույն­ներ հա­ղոր­դեց: Մա­լա­դեց (կեց­ցես), ա­սաց, օ­քեյ (շատ բա­րի): ՁՈՍ ՊպՐ­ՋՈՑՖ (այդ­պես շա­րու­նա­կել): Բայց ես ներ­քուստ դեռևս դժ­գոհ եմ մեր աշ­խա­տան­քից: Լավ, անց­նենք ա­ռաջ:
Այ­սու, հայ­տա­րա­րում եմ եղ­բայ­րա­կան չին­մա­չին, հն­դիկ, ռուս, բա­րե­կամ՝ անգ­լո, գեր­ման, ի­տալ, ազ­գա­կից՝ բրիտ, բա­վար, բասկ և մի շարք այլ կով­կա­սյան ծա­գում­նա­բա­նու­թյուն ու­նե­ցող ազ­գե­րի, ժո­ղո­վուրդ­նե­րի և ցե­ղախմ­բե­րի ա­լյան­սի ա­նու­նից իմ ցա­սումն ու ըն­դվ­զումն այ­սօ­րի­նակ գոր­ծե­լաո­ճի և գոր­ծի­քա­կազ­մի դեմ: Ես լիա­զոր­ված եմ ան­վս­տա­հու­թյունս հայտ­նե­լու աշ­խար­հի բո­լոր օ­րենս­դիր մար­մին­նե­րին՝ կոնգ­րես, դու­մա, ռա­դա, մեջ­լիս, կնե­սետ և մյուս պառ­լա­մենտ­նե­րին ու ազ­գա­յին ժո­ղով­նե­րին, և պա­հան­ջե­լու հետ կան­չել ի­րենց ազ­գըն­տիր բո­լոր պատ­գա­մա­վոր­նե­րին ու ե­րես­փո­խան­նե­րին: Նրանք ա­ռաջ­նորդ­վում են հին աշ­խար­հի եր­կա­կի ստան­դարտ­նե­րով, այս­պես ա­սած, ա­ռայ­սօր խփում են և՛ սա­լին, և՛ նա­լին: Հայ­տա­րա­րում եմ հա­մաշ­խար­հա­յին հե­ղա­փո­խու­թյան նոր շր­ջա­փու­լի մեկ­նար­կի մա­սին և կոչ ա­նում բո­լոր դա­վա­դիր և հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան ու­ժե­րին վայր դնել զեն­քե­րը՝ բա­ռիս բուն և փո­խա­բե­րա­կան ի­մաս­տով, և բա­րի կամք դրսևո­րե­լով միա­նալ մեր խա­ղաղ ու մար­դա­սի­րա­կան գոր­ծըն­թա­ցին: Հա­կա­ռակ դեպ­քում, մեր հե­ղա­փո­խա­կան կո­մի­տեն պատ­րաստ է մինչև վերջ գնա­լու և հո­ղին հա­վա­սա­րեց­նե­լու մեզ խո­չըն­դո­տող և ար­գելք հան­դի­սա­ցող ա­մեն մի դրսևո­րում: Մտք­նե­րովդ չանց­նի, թե կանգ կառ­նենք: Հե­տո ստիպ­ված եք լի­նե­լու կա­պի­տու­լյա­ցիա­յի փաս­տաթղ­թի տակ ձեր ստոր­գի­րը դնել: Մենք դեմ ենք փուլ առ փու­լին և կողմ­նա­կից՝ ինչ լի­նում է, թող որ լի­նի միան­գա­մից մո­տեց­մա­նը: Մենք հիմն­վում ենք մար­դու ի­րա­վունք­նե­րի, ազ­գե­րի ինք­նո­րոշ­ման, պե­տու­թյուն­նե­րի տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թյան, խոս­քի և մա­մու­լի ա­զա­տու­թյուն­նե­րի, զանգ­վա­ծա­յին ցույ­ցե­րի, բո­ղո­քի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի մա­սին եվ­րո­պա­կան և մի­ջազ­գա­յին մար­դա­սի­րա­կան, ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան սկզ­բունք­նե­րի վրա: Վա՜յ նրան, ով քա­ղա­քա­ցիա­կան հա­սա­րա­կու­թյան պայ­ման­նե­րում կհա­կա­ռակ­վի մեզ՝ կճզ­մեմ տան­կե­րի թր­թուր­նե­րի տակ: Ես պատ­րաստ եմ իմ մո­տե­ցում­նե­րը շա­րադ­րե­լու ցան­կա­ցած բարձր ամ­բիո­նից, ո­րը կտ­րա­մադր­վի ինձ, հա­կա­ռակ դեպ­քում դա կար­վի ու­ժի ի­րա­վուն­քի կի­րառ­մամբ: Պատ­րաստ եմ նե­րո­ղամ­տու­թյուն և հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թյուն դրսևո­րե­լու նաև նրանց նկատ­մամբ, ով­քեր կա­մա­վոր դուրս կգան բա­րի­կադ­նե­րից, ե­րեք քայլ հետ կգ­նան, վայր կդ­նեն զեն­քը և գե­րի կհան­ձն­վեն: Խոս­տա­նում եմ խնա­յել նրանց մեր­ձա­վոր­նե­րին:
Հար­գե­լի և սի­րե­լի լեյ­դիզ էնդ ջեն­թըլ­մեն և ու­րիշ­ներ, լե քա­մա­ղադ, մա­դամ է մու­սյո, իմ ան­վախ ու վճ­ռա­կան քա­ղա­քա­ցի­ներ, եր­բեք չկորց­նեք ձեր հզոր կամքն ու չըն­կր­կեք որևէ սպառ­նա­լի­քի ա­ռաջ, թե­կուզ և զո­հեր լի­նեն մեր պայ­քա­րում: Ար­վես­տը զո­հեր է պա­հան­ջում: Ոչն­չի ա­ռաջ չխեղ­ճա­նաք, հա­մաշ­խար­հա­յին ա­ռա­ջա­դեմ մարդ­կու­թյու­նը, արևմտյան ար­ժե­հա­մա­կար­գի կրող­նե­րը, հա­մայն աշ­խար­հը շուն­չը պա­հած հետևում են մեր դա­րա­կազ­միկ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րին: Բայց միշտ նկա­տի ու­նե­ցեք, որ թշ­նա­մին քնած չէ: Նա ևս հետևում է մեզ, սա­կայն դա­րա­նա­կալ, մա­րաղ մտած, սպա­սե­լով մեր սայ­թա­քում­նե­րին: Նույ­նիսկ օգտ­վում է էք­ստ­րա­սենս­նե­րի, բախ­տա­գու­շակ­նե­րի, միջ­նա­դա­րյան հմա­յիլ­նե­րի ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րից: Բայց նա վաղ թե ուշ կհաս­կա­նա, որ իր գնացքն ար­դեն գնա­ցել է՝ չու՜կ-չա՜կ, չու­կի՜-չու­կի՜, ե­թե ոչ իր կամ­քով, ա­պա մենք կպար­տադ­րենք նրան ի­րա­կա­նու­թյու­նը գնա­հա­տել սթափ և սա­ռը տրա­մա­բա­նու­թյամբ, չէ՞ որ ես ցան­կա­ցած պա­հի կա­րող եմ գործ հա­րու­ցել նրանց նկատ­մամբ: Մեր ձեռ­քին հս­կա­յա­կան կոմպ­րո­մատ­ներ կան…
Նախ­կին վե­րահս­կո­ղա­կան ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րը բո­լոր պե­տա­կան կա­ռույց­նե­րում ար­ձա­նագ­րել են վիթ­խա­րի թա­լա­նի փաս­տեր, սա­կայն գոր­ծեր չեն հա­րու­ցել, հա­վա­նա­բար ա­ռաջ­նորդ­վե­լով հո­գին ի բուռ պա­հե­լու սկզ­բուն­քով: Մեզ է փո­խանց­վել այդ ար­ձա­նագ­րու­թյուն­նե­րի բազ­մա­հա­տո­րյա­կը, ո­րով կզ­բաղ­վեմ ես ան­ձամբ, ինչ­պես նաև հա­մա­պա­տաս­խան մար­մին­նե­րը: Սա շա­րու­նա­կա­կան գոր­ծըն­թաց է, ո­րի ըն­թաց­քում ի ցույց կդր­վեն մեր հա­կա­ռա­կորդ­ներն ու ընդ­դի­մա­դիր­նե­րը, ոչ մի դի­մադ­րու­թյուն չենք հան­դուր­ժե­լու մեր ժո­ղովր­դի ա­ռա­ջըն­թա­ցի ճա­նա­պար­հին: Ա­մեն հա­կա­ռակ դրսևո­րում դի­տարկ­վե­լու է որ­պես պե­տա­կան հե­ղաշ­րջ­ման հա­կա­պե­տա­կան փորձ և դա­վա­ճա­նու­թյուն մեր որ­դեգ­րած ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան սկզ­բունք­նե­րին: Էս ղժղ­ժան ընդ­դի­մու­թյու­նը հե­րո­սա­բար ինք­նա­բա­ցա­հայտ­վել է և ի­րե­նից ա­ռանձ­նա­պես լուրջ վտանգ չի ներ­կա­յաց­նում, ըն­դա­մե­նը կա­րող է ճո­խաց­նել խոր­հր­դա­վոր կո­րուստ­նե­րի ցան­կը, իսկ ընդ­հա­տա­կյա ծպ­տյալ­նե­րի մա­սին աս­քը կշա­րու­նակ­վի Վո­վա փղի և Աբ­դուլ­լա ուղ­տի ի­րա­վունք­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյամբ… Ա­նու­րա­նա­լի փաստ է, որ բո­լոր ման­կա­գիր­նե­րի ոչ հե­ռա­վոր ան­ցյա­լում կռ­վեց­րած ըն­տա­նի կեն­դա­նի­նե­րը, նույ­նիսկ հայտ­նի շունն ու կա­տուն, հաշ­տու­թյուն են կն­քել մեր հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո, և խո­սակ­ցու­թյուն­ներ կան, որ հնա­րա­վոր է ա­ռա­ջի­կա­յում ա­կա­նա­տես լի­նենք նրանց, ա­սել է թե՝ դա­րիս, ա­մուս­նու­թյա­նը: Պա­տաս­խան են տա­լու բո­լո­րը՝ ողջ թե մե­ռած, ինձ հա­մար դա ոչ մի նշա­նա­կու­թյուն չու­նի: Նույ­նիսկ ան­հա­տի պաշ­տա­մունք հոր­ջորջ­վող ստա­լի­նյան բռ­նու­թյուն­նե­րի տա­րի­նե­րին ապ­րած­նե­րը, ով­քեր աշ­խա­տել են այդ սրի­կա­նե­րի ժա­մա­նակ­նե­րում, այ­սինքն, նպաս­տել են իշ­խող վեր­նա­խա­վի ա­ռա­ջըն­թա­ցին, ար­դյու­նա­բե­րու­թյան, գի­տու­թյան և մշա­կույ­թի զար­գաց­մա­նը:
Քեֆս հա­զար է, ծի­րան ծի­րան, յո­թը ծի­րան: ՈՒ հար­բե­ցու­մի այս թմ­բի­րի մի­ջից, որ նիր­վա­նա­յի կայ­ֆեր է տա­լիս, դի­մում եմ ազ­գիս՝ օ՜վ, իմ ժո­ղո­վուրդ, վե­րո­հի­շա­տա­կյալ հաս­կա­ցու­թյուն­ներն այլևս ի­րենց դարն ապ­րել են, և ա­մենևին այլևս հե­տաքր­քիր չեն սո­ված ու աղ­քատ ազ­գու­թյուն­նե­րին, երբ կո­ռուպ­ցիան սո­ղոս­կել է մեր ըն­տա­նիք­նե­րը, ու­ղեկ­ցում է մեզ ա­մե­նուր՝ լի­նի ինք­նա­թի­ռում, գոր­ծուղ­ման ըն­թաց­քում, հյու­րա­նո­ցում թե աշ­խա­տա­վայ­րում, նույ­նիսկ հա­րա­զատ օ­ջա­խում: Այն մտել է մեր ան­կո­ղին­նե­րը, դար­ձել կտաս-կտա­մի մտա­ծո­ղու­թյուն և հո­գե­բա­նու­թյուն, մարմ­նա­վոր­վել զու­գըն­կե­րոջ կեր­պա­րով: Ես խոս­տա­նում եմ ար­մա­տա­խիլ ա­նել այն հաշ­ված օ­րե­րի ըն­թաց­քում, ե­թե դուք չկորց­նեք ձեր տո­կու­նու­թյու­նը… Հա­կա­ռակ դեպ­քում, մի օղ էլ ա­վե­լաց­րեք ձեր ա­կանջ­նե­րին՝ ես եմ մար­դա­մեջ բե­րել, ես էլ կվե­րաց­նեմ…
Եր­կիր հայ­րե­նիս, եր­կիր հնա­մյա, այ­սօր օ­ղի կխ­մենք, վաղն էլ՝ բջ­նի:
Դա­վիթ Մկր ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 3135

Մեկնաբանություններ